hayata dair sözler...

Bir köpek sahibi olmadan anlaşılamayacak bazı duygular vardır... İşte bunlardan biri de bu patili canların bizim çocuklarımız gibi olduğu, tüylerine zarar gelse üzüntüden kahrolduğumuzdur. Bu hissi ancak minik bir cana sahip olanlar anlar. Ne yazık ki çocuğu olanların bile zor anladığı bir duygu... Nereden mi biliyorum? Bu yaz ve bir kaç hafta önce yaşadıklarımız sonucunda öğrendim...

Sizlerle daha önce bu müthiş güldüren kitapla ilgili düşüncelerimi ve benim komik bazı maceralarımı paylaşmıştım okumayanlar bu linkten bakabilirler :)) (çok da yardımseverimdir bakın zahmetlere sokmam kimseyi :D ) Kocan kadar konuş... E bende koca yok o zaman susmam mı gerek? Ama mümkünü yok ben gevezeyim susmam, susamam :)

Tam bir ay olmuş buralara uğramayalı... Dünyanın en saçmasapan rahatsızlıklarından biriyle boğuşuyordum. Neyse ki şimdi iyiyim. Geri geldim... :)) Kulağım aniden duymayı unutmuştu... 5 kortizonlu serum ve 5 kortizon hapıyla hooopppp hatırladı duymayı :)) O duymayı hatırlarken ben de evde 20 gün yattım... Ve tam bir kitap kurdu oldum... 2015'in ilk üç ayı biterken ben toplam 18 kitap okudum bile...  Ve en güzel merhaba kitapladır diye sizle bu kitaplarla ilgili düşüncelerimi paylaşayım istedim...